İnsanın her hali
O gün, huzurla gözlerimi yeni güne aralıyorum. Günlerden hangisi bilemesem de bugünün adı sanki neşe… “Günaydıınnn…Ne güzel bir gün değil mi,” diyerek geziniyorum evin içinde. Benim bu neşeli halimi gören kızım daha bir rahat uyanıyor sanki yeni güne. Oğlum sakince gözlerini gezdiriyor yedi ay önce geldiği bu eve… Eşim, evin içinde esen ve adı “neşe” …
Duanın ne anlamaya geldiğini o gün anlamaya başladım. “Babam geldi,” diye kapıya koştuğum o zaman. Beş yaşlarındaki erkek kardeşim benimle birlikte kapıya koşarken elindeki havuçtan bir ısırık almıştı ve babamıza kapıyı açtığım anda havuç boğazına takılmıştı. Bir anda bütün aile bir olup rahat nefes almak için öksüren kardeşimin etrafına toplanmıştık. Öksürüğü devam edince de annemle …