İnsanın her hali
Anadolu’nun güzel bir şehrinde her biri farklı bölümden de olsa ruhları birbirine pek yakın olduğu için bir araya gelip ev tutmak için sokak sokak dolaşan dört kız… Dört üniversite öğrencisi… İşte o dört kızdan biri bendim sevgili dostlar! Arkadaşlarımla el ele vermiş ve tren garına yakın ve ulaşımı kolay olduğu için tuttuğumuz evin adını koymuştum: …
-Torunum uçurtmanın ipini sıkı tut e mi? -Olur dedeciğim… -Ama ellerini neredeyse açacaksın, böyle tutmaya devam edersen uçurtman gökyüzüne kaçar… Oğlumla hava almak için parkta yürüyüşe çıktığım o anda işittiğim bu cümlelerle gözlerimin dolması bir olmuştu. Sanki… Sanki sesini duyduğum bu iki kişi dedemle ben gibiydik… Konuşmalarsa dedemle uçurtma uçururken yaptığımız konuşmalar… Oysa… Bahar gelmişti. …
Beş yaşında bir kız çocuğuydum. Ananemlerle aramızda birkaç sokak olduğundan anneciğim her gün beni ve ablamı alıp ananemlere getirirdi. O gün de annem, ablam ve ben ananemlere geldiğimiz bir gündü; ancak her güzel şey gibi ananemlerle geçirdiğimiz o harika saatler de sona ermek üzereydi. Ablam zaten gitmek için hazır olduğundan babam, bana doğru eğildi. …
Sıradan bir gün. Vakit ikindiye kaymakta. Birkaç sokak ötede oturan bir teyzem var benim; her şeyi rahatlıkla konuşabildiğim, sevecen bir dosta sahibim. Onu görmeye gitmek için çıkıyorum evden. Teyzemin evine gitmek için birkaç sokak ötedeki işlek bir caddeye varmam ve bu işlek caddeye giden yokuşu tırmanmadan önce karşıdan karşıya geçmem gerekiyor. Atlamam gereken …
Küçük bir ilçede pastane sahibi esnaf bir adamım ben. Yıllar var ki pastanemi bırakıp, eşimi ve evdeki ikizleri alıp bir haftalığına güzel bir tatile çıkamıyordum. İşlerimi yoluna koyup, tatile çıkabilecek olmamızın keyfi içinde işyerimden ayrılıyorum. Elim telefona gidiyor bir an; vazgeçiyorum. Tatil haberini hanımıma evimizde vermeliyim. Nasıl sevinir kim bilir diye düşünerek zile basıyorum. …
Gökyüzünün bulut yüklü olduğu güne, güneş daha doğmadan uyandım. Eşim benden önce kalkmış, salonda gireceği dersin sınavına çalışıyordu. Eşim mastırını yapıyordu; ancak çocuktu, işti, evin işleriydi derken derslerini son akşama bırakıyordu. Aklıma odasında uyumakta olan kızım geldi. Kızım, benim hayat kaynağım; kızım, benim en eğlenceli yanımdı. Merakla odasına gittiğimde keyif içinde uyuduğunu gördüm. O …
Ilık bir yaz günü kızımla sahile doğru yürüyoruz. Rengârenk ışıkların üstünden fışkıran suların arasından koştururken neşemize neşe katmaya karar veriyoruz. Kısa bir yolculuktan sonra kızımla birlikte su eğlencesinin başlayacağı meydana ulaşıyor ve eğlencenin başlamasını büyük bir heyecanla bekliyoruz. Derken, yerlerde rengârenk ışıklar yanmaya başlıyor. Yanımızdaki çocuklar “su eğlencesi başlıyor,” deyince biz de onlara eşlik …
Yazmaya ilkokulda başladım İlkokul 5. sınıf öğrencisiydim. Okulumun panosunda gezerken panoda bir resim gözüme ilişti. Gökdelenlerin birinde pencereden başını uzatmış bir çocuk ve bu çocukta hasret çekenlere mahsus hüzünlü bir sima vardı. Köyünün yeşilliklerinde; koyunların, kuzuların etrafında koşturduğunun, taze süt kokusunun, bırakıp geldiği doğal hayata dair tüm güzelliklerin hayalini kuruyor gibiydi çocuk. Resmin yanında şöyle …
İnsanın yüreğine huzur veren duruşu ve kibar üslubuyla dikkatimi çekmişti. Okuduğu bölümün derslerine büyük bir özenle çalışan, gayretli bir arkadaşımdı. Kimsenin dedikodusunu yapmaz, kimsenin özel hayatıyla meşgul olmazdı. Tüm merakını okuduğu bölümün derslerine verdiğinden ve herkesle iyi geçinebilen mesafeli karakterinden ileride çok iyi bir bilim insanı olacağını sezmek hiç de zor değildi… Yıllar sonra Anadolu’da …
Kocamın bana verdiği son harçlığı dayanamayıp yetim ve fakir bir talebeye verdim. Bir kez daha cebimde üç kuruş para olmadan yollarda yürüyorum; ama sanki yollar akarsu olmuş, beni bir kayığa koymuş ve suda gezintiye çıkarmışlar. Kendimi öyle hafif öyle rahatlamış hissediyorum. Telefonumun çalmasıyla hayallerimden uyanıyorum. “Zıırr…” Olamaz, benim adam arıyor. İçine mi doğdu …